VDP.

Der Verband Deutscher Prädikatsweingüter e.V. (afgekort als VDP en letterlijk: De vereniging van Duitse predikaatswijngoederen) is de oudste nationale vereniging van topwijndomeinen wereldwijd. In 1910 gingen vier regionale verenigingen samen op in Der Verband Deutscher Naturweinversteigerer (afgekort als VDNV en letterlijk: De vereniging van Duitse natuurwijnveilers). De prioriteiten van de regionale verenigingen van de Rheingau, Rheinhessen, de toenmalige Rheinpfalz (tegenwoordig: Pfalz) als ook van Mosel, Saar en Ruwer waren het bewaken van kwaliteit en het principe van natuurlijke wijn. Vandaag de dag, meer dan 100 jaar later, verbindt de VDP ca. 200 van de beste wijnproducenten uit alle Duitse wijngebieden. De VDP.Prädikatsweingüter werken volgens strenge, zichzelf opgelegde kwaliteitsmaatstaven – van de druif tot in de fles.

De VDP-classificatie berust op een privaatrechtelijk statuut van de VDP.Prädikatsweingüter Deutschlands. Dit statuut definieert de kwaliteit van een wijn op basis van zijn “terroir”, zijn herkomst in combinatie met zeer nauw bepaalde kwaliteitscriteria.
Voor de producenten is de wijngaard het voornaamste kwaliteitskenmerk. De classificatie geschiedt volgens het principe:

De VDP verenigt in zijn verenigingsfilosofie het beste van de classificaties van Bordeaux en Bourgogne. In Bordeaux zijn wijndomeinen geclassificeerd, in Bourgogne individuele wijngaarden. De classificatie van producenten geschiedt bij de VDP door middel van strenge toelatingseisen en controle om de vijf jaar. De classificatie van herkomsten en de niveaus, dus VDP.GUTSWEIN, VDP.ORTSWEIN, VDP.ERSTE LAGE®, VDP.GROSSE LAGE® definieert de klasse van de terroirs volgens het internationale uitgangspunt “hoe beperkter/preciezer de herkomst, des te hoger de kwaliteit”.