Oogstjaar 2010

Het ene jaar is het andere niet. Het verloop van het weer beïnvloed de kwantiteit en kwaliteit van de oogst. De Vughtse Wijnkoperij heeft per oogstjaar de meest belangrijkste punten per regio voor je op een rij gezet. De belangrijkste regio’s binnen een land waar wijnen vandaan komen met het meeste rijpingspotentieel. Daarmee kun je gemakkelijk bepalen of bepaalde regio’s in de jaren aansluiten op jouw wensen. Van de meeste wijnjaren, zeker de meest recente, hebben we een ruime selectie beschikbaar. Heb je meer specifieke wensen? Laat het ons weten, zodat we voor je op zoek kunnen gaan!

Algemeen

De vintage van 2010 had een aantal zeer duidelijke hoogtepunten in zowel Europa als de Nieuwe Wereld.

Bekijk de wijnen van de Vughtse Wijnkoperij uit het oogstjaar 2010!

Ondanks een koeler dan normaal groeiseizoen, beleefde Frankrijk een spectaculair jaar met legendarische wijnen uit Bordeaux, Sauternes en de Rhônevallei en schitterende wijnen uit Bourgogne, Beaujolais, Loire en de Elzas. De enige Franse wijnregio die echt te lijden had, was de champagne, die worstelde met de koudere omstandigheden.

Voor de rest van Europa was het jaar ook fantastisch, met geweldige wijnen uit zowel Italië als Spanje. Duitsland en Oostenrijk waren ook erg goed en Tokaj had ook een zeer respectabel jaar. Port was misschien wel het meest teleurstellend, maar er werden enkele goede enkele quinta’s gemaakt.

In de Nieuwe Wereld kende Californië een heel goed jaar, vooral voor Cabernet Sauvignon. Australië beleefde ook een goed jaar, vooral in Zuid-Australië, dat misschien de show heeft gestolen. Nieuw-Zeeland had een goed jaar met het produceren van geweldige voorbeelden van Pinot Noir, Chardonnay en Sauvignon Blanc, en Zuid-Afrika kende ook een zeer respectabel jaar. Voor zowel Chili als Argentinië was het jaar echter enigszins teleurstellend.

Over het algemeen is de vintage van 2010 een jaar voor geweldige rode wijnen uit Frankrijk, Italië en delen uit de Nieuwe Wereld. Velen zullen nu waarschijnlijk spectaculair drinken en de beste voorbeelden zullen zich waarschijnlijk nog verder ontwikkelen. Echter, aangezien dit voor velen een kwaliteitsjaar is, zijn de prijzen enorm hoog.

Bordeaux

De vintage voor Bordeaux uit 2010 wordt over de hele linie als legendarisch erkend.

Een echt geweldig jaar, ondanks een buitengewoon droog groeiseizoen dat niet zonder problemen verliep, maar uiteindelijk wel mooie druiven leverde.

Een koude winter vertraagde de aanvankelijke groei van de wijnstok, waardoor zowel de knopuitbarsting als de bloei werd vertraagd en verstoord. Er waren hardnekkige problemen met zowel millerandage als coulure, vooral bij Merlot, waardoor de opbrengsten nog verder terugliepen. Ondanks een natte juni die de zomer met veel damp liet beginnen, werd het seizoen al snel extreem heet en droog, vooral in de Médoc-regio. De droge omstandigheden veroorzaakten de juiste hoeveelheid waterstress om de bessen te concentreren, en de lange, zonnige dagen gingen door tot oktober met nachten die gestaag kouder werden toen het seizoen ten einde liep. Koele nachten waren noodzakelijk om de zuurgraad in de druiven te behouden en de regen kwam gelukkig in september om de druiven op te frissen.

Kortom, de aanvankelijke droogte diende om de druiven te concentreren, terwijl verkoelende nachten en regen later in het seizoen hielpen zowel de zuurgraad als de frisheid te behouden. Ten slotte zorgde het lange groeiseizoen ervoor dat de druiven fenolische rijpheid bereikten, wat resulteerde in een zeer succesvolle oogst.

Hoewel droogte de oogst had doen afnemen, was wat overleefde over het algemeen briljant.

In Margaux waren de wijnen uitzonderlijk, van de topdomeinen tot de minder bekende producenten. Sommige chateaus, zoals Château du Tertre, maakten enkele van hun beste wijnen ooit.

Pessac-Léognan, Saint-Julien en Pauillac leverden allemaal buitengewone wijnen.

Op de rechteroever was de kwaliteit iets minder consistent, vooral in Saint-Emilion, maar toch werden er onweerlegbaar enkele geweldige wijnen gemaakt. Pomerol produceerde echter enkele uitzonderlijke wijnen.

Een fantastische balans tussen body, alcohol, tannine, fruitkarakter en zuurgraad waren de kenmerken van de vintage. Met hogere tannine en meer frisheid dan in 2009, maar een vergelijkbare intensiteit.

De beste rode wijnen hadden een verfijnd, intens, donker fruitkarakter met de potentie om zich de komende jaren te ontwikkelen. Hoewel er weinig kritiek was, leed een klein deel van de wijnen aan over extractie en werd het log en te alcoholisch.

Aantrekkelijker voor klassieke smaakpapillen.

Wit :

Het jaar was iets minder glitterachtig voor witte Bordeaux, omdat de hitte ervoor zorgde dat sommige wijnen iets hun structuur verloren. De besten omzeilden deze structurele valkuilen echter en vertoonden een verfrissende zuurgraad en heldere, rijke tonen van semi-exotisch en exotisch fruit.

Hoewel, niet zo constant fantastisch als de rode wijnen, werden er enkele schitterende witte wijnen gemaakt.

Geweldige kwaliteit, waarbij de beste body van de jaren 2009 wordt gecombineerd met de levendige frisheid van 2008.

Over het geheel genomen was het wijnjaar 2010 voor Bordeaux voortreffelijk en veel wijnen zullen prachtig worden gedronken, en een paar zullen waarschijnlijk nog vele jaren in de kelder blijven.

Het enige nadeel is dat je hoge prijzen kunt verwachten.

Zoet:

Botrytis was dit jaar laat en onregelmatig, met meer delicate en ingetogen stijlen dan in 2009 en met over het algemeen een lagere restsuiker met een hogere zuurgraad.

Bourgogne:

De vintage van 2010 voor Bourgogne was buitengewoon goed.

Een strenge winter zag zware vorst schade toebrengen aan wijnstokken en de omstandigheden verbeterden niet veel in zowel de lente als de vroege zomer. Een koele, vochtige juni maakte de bloei moeilijk en de zorgen over rot en meeldauw staken hun lelijke kop op.

Het ongebruikelijk smerige weer hield aan in augustus, en rot en ziekte bleven de producenten op de proef stellen. Gelukkig zagen de temperaturen in september eindelijk stijgen, maar sommige wijngaarden – vooral in Santenay en de Côte de Beaune – werden zwaar getroffen door hagel.

Er was ook af en toe een nazomerstorm om mee te kampen, maar de schade werd gelukkig tot een minimum beperkt, hoewel sommige wijngaarden, met name in de Côte Chalonnaise, worstelden met een ongelijkmatige rijping.

De oogst vond plaats bij zacht weer in september en oktober. Een zorgvuldige sortering was echter noodzakelijk, aangezien verschillende druiven tijdens het groeiseizoen last hadden van hagel, rot en ziekte. Ondanks de talloze problemen, bleken de koeler dan gemiddelde temperaturen de goedmaker van de vintage met behoud van de zuurgraad, het fruit en het aromatische karakter van de druiven.

De sterk verminderde opbrengsten hielpen ook bij het concentreren van de smaken.

De resulterende wijnen waren elegant, met de pittige zuurgraad en precisie die typerend zijn voor een koeler vintage. Vaak waren de wijnen een bewijs van de wijnmakers, die het beste haalden uit een misschien lastig jaar geweest. Over extractie was waarschijnlijk de grootste valkuil, maar werd grotendeels vermeden. Showstopping-wijnen kwamen uit de Côte de Nuits, maar er kwamen ook mooie voorbeelden van producenten in Côte de Beaune, Pommard en Volnay.

Het wijnjaar 2010 voor Bourgogne was erg goed en er zou nu een breed scala aan wijnen moeten zijn die goed kunnen drinken. De beste voorbeelden moeten nog enkele jaren bewaard blijven.

Wit:

Hoge zuurgraad, een verschil met de weelderige stijl van de jaren 2009. Een klein, maar rijpe druiventros – hoewel een storm begin september wel wat rot veroorzaakte, dus sorteren was cruciaal – zoals altijd. De wijnen zijn geconcentreerd met ondersteunende hoge zuren.

Rood:

Een terugkeer naar de hoge zuurnorm na 2009, en een aantal zeer goede kwaliteit – vooral in de Côte de Nuits – maar volumes tot een derde lager dan gemiddeld.

De wijnen zijn levendig en gestructureerd met rijpe tannines.

Champagne:

De vintage voor Champagne uit 2010 wordt algemeen als een teleurstelling beschouwd.

Een mat groeiseizoen begon met een ijzige winter en een kille lente. De vroege zomer bracht echter veelbelovend met een periode van warm, droog weer. De droge omstandigheden hielden de hele zomer aan en droogte werd al snel een probleem waardoor sommige wijnstokken het niet gered hebben. Gelukkig, tijdens een dramatische wending van de gebeurtenissen, splitste de hemel half augustus open en viel er een stortvloed aan regen. De zware regenval heeft de wijnstokgroei aanzienlijk gestimuleerd, maar sommige druiven raakten verdund en drassig. Rot en ongewenste botrytis werden ook een serieus probleem en de natte omstandigheden gingen door tot de oogst van half september.

De resulterende oogst was een beetje een verwoesting, waarbij plukkers de regen manisch moesten ontwijken om gezwollen en verrotte druiven te vermijden. Zorgvuldige sortering stond voorop; de omstandigheden verbeterden doordat frisse, reinigende winden en koelere temperaturen de wijnstokken uitdroogden en de verdere verspreiding van rot hielpen voorkomen. Zowel Pinot Noir als Pinot Meunier in het bijzonder leden echter zwaar onder botrytis, waardoor de opbrengsten sterk afnamen. Van de klassieke champagnevariëteiten presteerde Chardonnay het beste en werd het een hoeksteen in de blends.

De over het algemeen slechte oogst betekende dat weinig of geen wijnen van vintage kwaliteit waren, maar de Chardonnay-oogst was nog steeds nuttig voor de niet-vintage blends. De meeste vintage wijnen hebben waarschijnlijk hun beste tijd gehad, maar er kan een vreemde uitschieter zijn.

De wijnen varieren van onderrijp tot rijp gebalanceerd fruit. Niet alle producenten hebben een vintage champagne uitgebracht.

Rhône:

Voor de Rhônevallei was 2010 een fenomenale oogst voor zowel rood als wit.

Noord:

Hoewel de Rhône-vintage uit 2010 als een van de groten wordt beschouwd, begon het groeiseizoen minder dan gunstig.

De noordelijke Rhône kende een koude, vochtige winter, hoewel de regen nuttig was om het watergehalte in de bodem aan te vullen. Sneeuwval en inconsistent weer vertraagden de lente, en zowel de knopuitbarsting als de bloei werden verstoord en coulure werd een probleem om de opbrengsten enorm te verminderen. De zomer trok toen aan en hoewel de temperaturen zeker warmer werden, bleven ze de hele zomer gematigd.

Over het algemeen was het groeiseizoen lang, warm en droog met koele nachten, waardoor de zuurgraad van de druiven behouden bleef. Deze koele, stabiele omstandigheden bleken bijzonder gunstig voor zowel witte variëteiten als de wijnen van Condrieu. De oogst begon eind september en liep door tot in oktober.

Hoewel de opbrengsten daalden, blonken zowel de witte als de rode wijnen, met name Syrah, uit in de noordelijke Rhône. De wijnen hadden de neiging om een ​​fris, mooi karakter te tonen, maar wel een met serieuze diepte.

Rode wijnen zijn gestructureerd, rijk met fijne hoge zuren.

Witte wijnen zijn gebalanceerd en complex.

Zuid:

Voor de zuidelijke Rhône waren de winter en lente vrijwel hetzelfde als in het noorden – een koude, natte winter en een lastige lente. Zowel de budburst als de bloei waren verstoord, en coulure was opnieuw een probleem dat de opbrengsten aanzienlijk verminderde, vooral voor Grenache. Deze problemen deden zich vooral voor in dal- en vlakkere streken zoals Châteauneuf-du-Pape, waar de opbrengsten sterk werden verlaagd; heuvelachtigere streken zoals Gigondas werden minder getroffen. Eind september was de oogst voor de zuidelijke Rhône begonnen, waarbij een groot deel van de oogst kon genieten van een lange hangtijd.

De resulterende wijnen, zoals die van de Noordelijke Rhône, profiteerden enorm van de verminderde opbrengsten. Wat ze misten aan kwantiteit, maakten ze ruimschoots goed in kwaliteit en concentratie. Net als de wijnen uit het noorden van de Rhône, hadden de wijnen van het zuiden de neiging om een ​​ongelooflijke frisheid te behouden en tegelijkertijd een enorme smaakdiepte te geven. De wijnen van zowel het noorden als het zuiden vertoonden een uitzonderlijk evenwicht.

Er zou nu een breed scala aan rode en witte wijnen moeten zijn die goed drinken en de beste zullen waarschijnlijk nog enkele jaren in de kelder worden bewaard. Een fantastisch jaar voor rood en wit in zowel het noorden als het zuiden.

Rode wijnen zijn gestructureerd en hebben veel frisheid.

Witte wijnen zijn precies en geconcentreerd.

Italië:

Piëmonte:

Voor Piëmonte was de vintage van 2010 fantastisch.

Het groeiseizoen voor Piëmonte was koeler dan normaal. Een kille lente zorgde ervoor dat periodes van regen en zon werden vertraagd en de bloei in mei werd verstoord, waardoor de opbrengsten afnamen. Diverse wijngaarden in Serralunga d’Alba, La Morra, Barbaresco en in Massolino werden getroffen door strenge vorst. Juni zag meer regen en de omstandigheden begonnen pas in juli op te drogen, wat ook warmere temperaturen verwelkomde. Na een hete, droge juli, blies augustus koud en mistig, maar de kille nachten waren ideaal voor Nebbiolo. September was droog en zonnig, maar oktober zag wat zware regen tijdens de oogst, wat storend bleek voor sommige minder gelukkig gelegen wijnstokken.

Ondanks enkele problemen met de regen was de oogst echter over het algemeen een succes in zowel Barolo als Barbaresco. Zowel Nebbiolo als Dolcetto waren bijzonder succesvol en er werden enkele uitzonderlijk mooie wijnen gemaakt. De Barolos en Barbarescos waren enorm succesvol met zachte tannines, helder, precies fruit en een perfecte balans tussen zuurgraad en alcohol. Over het algemeen waren deze wijnen voorstander van ingetogen kracht, elegantie en gratie boven blockbuster fruit.

Veel voorbeelden zullen nu prachtig drinken en de beste exemplaren zullen nog vele decennia in de kelder bewaard worden.

Toscane:

Veel koeler dan het hete 2009. Een zeer natte winter die overging in een zeer natte lente werd gevolgd door een koele groeicyclus. De hitte die in juli kwam, hielp de vertraging in de rijping, die toen naar schatting 15 dagen achterliep op schema, te verminderen. Sangiovese werd pas in de derde week van oktober geoogst en veel producenten moesten verschillende oogsten doen om regelmatig rijpe druiven in de fermentatietanks te krijgen. Merlot werd als allerlaatste geplukt. Veel regen veroorzaakte ook rot waarom die sortering des te belangrijker is. Vooral Bolgheri werd getroffen door rot.  Montalcino was uitzonderlijk droger dan andere delen van Toscane en de lange en langzame rijping van de druiven resulteerde in wat wordt beschouwd als een uitstekende vintage met echt verouderingspotentieel voor de komende jaren. Lage opbrengsten, tot wel 1/5 deel minder, resulteerde wel in een super kwaliteit. Door het koelere jaar ontstonden verfijnde wijnen met lager alcohol, aromatische, zacht fruit en gebalanceerde zuren met zachte tannines.

Duitsland:

Hoewel het weer het hele seizoen op de proef was, was het oogstjaar enorm lonend voor de producenten die het aankonden. Storende weersomstandigheden tijdens de bloei zorgden voor een drastische verlaging van de opbrengsten en hevige hagel in Rheinhessen en Pfalz veroorzaakte verdere verliezen. Hoewel de zomer koel was, zorgden de lagere temperaturen ervoor dat de druiven hun delicate aroma’s en zuurgraad konden behouden. De late zomer bracht ongewoon nat, koud weer en nog meer hagel met zich mee, wat – opnieuw – de oogst verminderde en zorgde voor een ongelijkmatige rijping. Tegen de tijd dat de oogst aanbrak, was de oogst op sommige plaatsen met bijna een kwart gedaald. Oktober leverde echter de noodzakelijke warme zonnige dagen op, net op tijd voor later rijpende rassen.

De resulterende wijnen waren meestal aan de lichtere kant, zowel qua body als alcohol – een direct gevolg van de koele zomer – maar ze hadden meestal aromatisch fruit, mineraliteit en verfrissende zuren, vooral in de witte wijnen en de rieslings. Alhoewel de rieslings soms te hoge en scherpe zuren hebben. De rode wijnen volgden een soortgelijk patroon als de witte wijnen met een lichte, aantrekkelijke fruitintensiteit.

Al met al biedt de Duitse jaargang 2010 een klein maar aantrekkelijk aanbod. Riesling is over het algemeen te scherp, maar de wijnmakers die het risico namen om laat te oogsten slaagde erin om meer spanning te creëren. De allerbeste wijnen, met name Rieslings in de zoetere stijlen, zullen het beste rijpen.

Spanje:

Catalunya:

Een hele hete zomer werd gevolgd door koelte, waardoor de druiven met een langzame rijping in de herfst geplukt konden worden. Het alcoholgehalte is lager dan normaal. Over het algemeen zijn de rode wijnen beter dan de witte wijnen.

Rioja en Ribera del Duero:

De rijpheid en kwaliteit van de Ribera’s wordt vergeleken met het goede jaar 2004. De kwaliteit van Rioja is ook goed, beter dan 2009 met rijp fruit, aromatisch, gebalanceerd en een goed ouderingspotentieel.

Overig:

Loire Valley:

Goede rijpheid en concentratie voor Muscadet. Heerlijke Sauvignons ook met een goede concentratie en frisheid. Eind september zorgde de regen voor wat rot voor de Cabernet Franc, waarbij alleen de dapperste telers wachtten op volledige rijpheid – wat het deed, dankzij twee gelukkige weken van late zonneschijn. Chenin’s deden het beter in Coteaux du Layon dan Vouvray, waarbij het volledige scala aan zoetheid werd bereikt.

Napa Valley:

Een koele, natte lente resulteerde in een late bloei en gaf een voorproefje van het komende groeiseizoen, want de koele temperaturen hielden aan tot in de zomer: juli in Napa was de op één na koudste in 50 jaar. Toen, eind augustus, stegen de temperaturen en braken records voor Noord-Californië, aangezien veel telers fruit verloren door verbranding, in sommige gevallen wel twintig procent. Hevige regenval midden oktober en een vroege vorst rond Thanksgiving maakten een ingewikkeld plaatje compleet. Voor veel wijnmakers en wijngaardbeheerders, gewend aan het zachte en consistente klimaat van Californië, was het jaar een ruw ontwaken voor het soort omstandigheden dat Noord-Europese wijnmakers routinematig tegenkomen.

Port:

Een uitzonderlijk natte winter zorgde voor uitdagende erosie in de Douro, maar een welkom herstel van het grondwater. Een zeer hete juli vertraagde de rijping (omdat de wijnstokken stilvielen door de extreme temperaturen), maar het weer was later in het seizoen aangenamer met goede oogstomstandigheden en hogere opbrengsten in vergelijking met 2008 en 2009.